ทุกวันนี้... เราไขว่ขว้าความฝันกันได้หรือยัง

ทุกๆคนมีขาไว้ก้าวเดินกันทั้งนั้น
ความฝันทุกๆคนก็มีระยะทางเท่ากันหมด
อยู่ที่ว่า... เราจะใช้เวลาไปถึงจุดๆนั้นนานขนาดไหนก็เท่านั้นเอง

หากว่ามันนานนัก ทำไมเราไม่ลองดึงความฝันให้เข้ามาใกล้ขึ้นล่ะ?

ความฝันแรกในสมัยเด็กที่คุณครูมักจะถามเรา
"โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร"
"อยากเป็นคนวาดของครับ!"
คุณครูผมนั่งอึ้งไป 15 วินาที
ในหัวผมคิดถึงการวาดรูปร่างตึกสิ่งของให้เป็นแบบที่ผมต้องการ... เด็กๆผมคิดได้แบบนี้จริงๆนะ 555 :D
"ครูคิดว่าเค้าเรียกนักวาดของว่านักออกแบบนะจ๊ะ"
"นักออกแบบ" คือความฝันแรกของผม ถึงมันจะใช้เวลายาวนานถึง 20 กว่าปีกว่าจะไขว้คว้ามาได้ แต่ผมก็ได้เป็นนักออกแบบสมใจแล้วจริงๆ

ไม่คิดว่า 20 กว่าปีนั้นยาวนานไปหรอครับ?
คนบางคนแก่จนหัวหงอกแล้วด้วยซ้ำยังไปไม่ถึงฝันของตัวเอง
อย่างที่ผมบอก หากเวลาที่ใช้ในการเดินทางไปสู่ฝันนั้นไกลนัก ทำไมเราไม่ย่นระยะทางของฝันนั้นให้สั้นลง ด้วยการเปลี่ยนเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตให้เป็นสิ่งที่เราฝันจะเจอทุกๆวันกันล่ะ

ผมเป็นคนอารมณ์ดีมากถึงมากที่สุด หรือบางคนบอกว่าบ้าบ้างก็มี 555
ผมยิ้มตลอดเวลา จนตอนนี้เริ่มมีรอยย่นบ่นหน้าแล้วครับ >.<
ผมฝันว่าทุกวันขอให้เวลาพบเจอหน้าคนรู้จักแล้วเราทักทายเค้า เค้ายิ้มตอบเรากลับมา
ผมฝันว่าจะได้ทานข้าวเที่ยงอร่อยๆ
ผมฝันว่าจะได้คุยกับเพื่อนทุกวัน

ความฝันใน 24 ชั่วโมง... ผมว่าถึงมันจะดูเล็กน้อย แต่ความสุขมันก็เป็นสิ่งจำเป็นนะครับ
หากว่าเราฝันที่จะเป็นไม่ได้ อย่างน้อยเราก็ฝันในสิ่งที่เราสามารถหามาได้แทนดีกว่าครับ

อ่า... ว่าแล้วก็อยากจะบอกว่า วันนี้ข้าวเย็นอร่อยม๊ากกกกกกก มีความสุขจัง! :)