เสียงฝนที่กำลังโปรยปรายอยู่นอกหน้าต่าง และเสียงเพลงคลอช่วยให้อารมณ์ได้ลอยพัดพาไปในตอนนี้ ทำให้ผมคิดถึงคนๆนึง
เรารู้จักกันด้วยความบังเอิญ และจบลงด้วยความไม่เข้าใจ...
แต่ก็ไม่เป็นไรผมเข้าใจดี เข้าใจทุกอย่างเข้าใจเหตุผลที่ได้รับมา และไม่คิดที่จะต่อความยาวสาวความยืดอีกต่อไป...
ผมยังเป็นคนเดิม และเค้าก็ยังเหมือนเดิมแต่สิ่งที่ทำให้หลายๆอย่างไม่เหมือนเดิมนั้นก็คือ "จังหวะ" ที่ต่างกัน หรือ "องศา" ที่ต่างไป...
คนเราเป็นสิ่งละเอียดอ่อน ในทุกๆสิ่งที่ละเอียดอ่อนย่อมต้องการจังหวะที่ถูกต้องเหมาะสมทั้งนั้น บางทีเราอาจจะจับจังหวะพลาด หรือบางทีเราอาจจะไม่รู้จังหวะของกันและกัน...
แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะถึงตอนนี้มันก็คงสายเกินไปแล้ว ผมคงทำได้แค่เพียงอวยพรให้คนๆนั้น "โชคดี"
Good Bye from now on till we meet again...
No comments:
Post a Comment